Op het kleine, gezellige, sportpark van Dronrijp stond vandaag de eerste uitwedstrijd op het programma tegen SJO DFC JO12-1. Voor wie het niet weet: DFC = Dronrijp Foarút (Menaam) Combi. Onder een heerlijk zonnetje en met een professioneel ogende scheidsrechter werd om 11:30 uur afgetrapt.
Meteen in de eerste minuut legde de scheidsrechter het spel stil; poep alarm. Druk gebarend en schreeuwend naar de kant werd er een voetbalmoeder opgetrommeld met professioneel poepzakje. Op zeer geroutineerde wijze plaatste de goedgehumeurde voetbalmoeder de bruine smurrie in de zak. Probleem opgelost.
De wedstrijd werd hervat en was zoals gebruikelijk bij onze JO12-1 erg sportief. De scheidsrechter hoefde in een uur speeltijd slechts een paar keer voor een overtreding te fluiten. Deze scheidsrechter oogde niet alleen professioneel, hij was het ook. In zijn lichtblauwe pakje deed hij precies wat je van een jeugdscheidsrechter mag verwachten: de jeugd lekker laten voetballen. Compliment voor deze man die in de pauze de Jirnsumer aanhang nog even wees op de fusieperikelen bij de senioren.
Terug naar de wedstrijd. Een wedstrijd met weinig hoogtepunten, afgezien van de poep en, oh ja, een hattrick van Jordi. De 0-1 was een vrije trap van Silvan die via Yordi's rug de goal in stuiterde. Daarna even niet opletten 1-1. Tijdens de time-out vertelde leider Richard dat de boys moesten gaan voetballen. Dit deden ze dan ook wat resulteerde in de 1-2 (mooie aanname van Yordi met rechts, draaien en met links binnenschieten). De 1-3 was een klutsbal waar de keeper van de tegenstander zich op verkeek ; de hattrrick van Yordi was een feit. Met weinig inspirerend voetbal toch een fraaie voorsprong. Rust.
De tweede helft begon iets beter. Een mooie aanval resulteerde al snel in de 1-4 van Mik, de bevrijdende zou je denken. De boys dachten waarschijnlijk dat ze er waren want het spel werd steeds nonchalanter. DFC schoot eerst nog onderkant lat, maar daarna vielen binnen korte tijd de 2-4 en 3-4. Meer gevaar wist het door McDonalds gesponsorde DFC gelukkig niet te creeren. De buit was binnen. Of het met het vertoonde spel te maken had weten we niet maar de douches waren koud. Snel de drie punten in de tas en huiswaarts.
Als trotse koploper mag het team op 9 maart tegen Scharnegoutum thuis laten zien wat ze echt in huis hebben.
